Alag, yavaa bardandan votkasn yudumluyor. Herkes ona bakp azndan kacaklar bekliyor. Bardan masaya koyar. 216 Rav Alag: Derse balyoruz. Elini kitaba uzatp onu aar. Hayim misiniz? (Rav Alaga): imona cevap vermeyecek Moe (yok sayarcasna): Paavra! imon (Gzleri ya dolu ban kaldrr): Beni affedin Moe: Senin gibi insanlarn yznden Erkek ol! Hayim: Dayan, imon! imon: Beni affedin, dayanacam (Rav Alaga bakar) Yalnz beni kovmayn Rav Alag ona bakar. Rav Alag: Derse balyoruz. Zohar sizi Yaradana getirecek. imona bakp, herkesin duyabilecei bir ekilde: Ben seni kskanyorum. der. Sonra herkese bakp: Sizi uyaryorum, kendi kendinizi hi dnmeden. Biz insann en kymetli eyini konuuyoruz. Bu yzden sizden istenen ey de byk. Azndan kan bir kelimeyi bile karmadan ona bakyorlar. Sizi kolaylkla geirmeyecekler. Esas art bu, kendiniz iin hibir dnce. Tek bir dnce bile. Eer bunu baarrsanz, aarsnz. Gzleri parlyor.

Her kelime hedefine varyor. Her birimiz kendimize unu sylemeliyiz: Hepimiz birleip byk bir arzu olmalyz. 217 Rav Alagn gzleri duvara dikili. Ve seni brakmayz, der ve susar. Azndan kmldamaya korkuyorlar. kacaklar bekliyorlar, yerlerinden Yce Kabalistler birleip bir tek ruh olup Zohar Kitabn yazdlar. Eer biz birleirsek onlarn mesajn hissedebiliriz. Ve aarz Aniden snf kayboldu. Rav Alag yolda ilerliyor. Arkasndan talebeleri gidiyorlar. Nefeslerini kesip etrafa bakyorlar. Btn bunlar iinizde, diyen retmenin sesi duyulur. Ufua uzanan uzun uzun zm balar Gne nlar iri zm salkmlarn okuyor. nlerinde effaf dalar duruyor. Dalardan akan sular, temiz bir nehirle birleiyorlar Etrafta huzur ve sessizlik hakim. Rav Alagn sesi (scak, babacan): Dayann Kendiniz iin tek bir dnce olmadan! Arkadanza her eyi vermeye hazr olmalsnz.

Rav Alag, onlardan bir adm nde ilerliyor Kendinizi dnmeyin! Bilhassa kendinizi! Hatta kendinize hibir dnce... Talebeler kendilerinden gemiesine bu sihirli dnyay seyrediyorlar. Moe bir iee eiliyor Korkarak doruluyor. Moe bir adm atar ve grnmeyen bir duvarla karlar. 218 Hepsi bir adm atyor, onlar da yle bir engelle karlayor. Onlar, Rav Alagn uzaklap aalarn bulunduu yolda gittiini seyrediyorlar Talebeler grnmeyen o engelle urayorlar. Baryorlar ve grnmeyen duvar yumruklaryla ykmaya alyorlar Hepsinin elleri kanyor. Duvara doru sraynca kendi kanlar zerlerine bulayor Onlar baryor ama lklar duyulmuyor. Rav Alag, uzaklayor ve ormann iine giriyor Moe, oradan bir ta alp grnmeyen duvara vuruyor. Ta paralanp sivri paralar srayp yzlerine arpyor. *** Kuds Snf Rav Alag, yerinde oturmu. Moe, herkese aknca bakyor. Moe: Bu var myd?

Hayim (uyumu bir ekilde): Asla byle bir ey hissetmemitim! Moe: Var myd? (Kendi ellerine, arkadalarnn suratlarna bakyor ve oradan Rav Alaga bakyor) Aamadk m? Rav Alag: Siz aamazsnz. Moe: yleyse sahidendi? 219 Rav Alag: Siz neyseniz, kendinizi aynen yle grdnz. Moe: Bizden uzaklatn! Rav Alag: Size yardm edemedim. Moe: Bunu bilerek yaptnz! Hayim: Seni ardk, sen bizden uzaklatn! Rav Alag: Oradayken Ya geersin ya da gemezsin. Moe: Ama neden, neden aamadk? Rav Alag: Anlamadnz m? Moe: Hayr! Hayim: ok denedik. yle bir dnyayd ki yle byk Ne kadar ok gayret ettik. Moe: Ellerimiz kanad zaman, seni ardk ve sen uzaklatn, ama sen bizi duymutun! Duymu muydun? Rav Alag: Duydum. Moe: Ve uzaklatn! Rav Alag: Benden uzaklaan sizlerdiniz! Moe, acyla iini eker. Baruh: Ne yapmalyz? Rav Alag: Firavunu yenmek. Baruh: Nasl? Rav Alag: Onu yenemeyeceimizi anlayarak. *** Sessizlik Herkes Rav Alaga bakyor. Rav Alag: Sadece kalbi krk olanlar duaya eriir. Ve aar geer